eduardo galeano

bugün vefat eden büyük yazar.

latin amerika'nın kesik damarlarıdır galeano. ben hatırlama hastalığı olan birisiyim der galeano kendisine tarihçi denmesine kızarak. ve (bkz: aşkın ve savaşın gündüz ve geceleri) adlı anılarını kaleme aldığı kitabında şu hikayeyi yazar; "42 yazı yıllar önce kiev'de dinamo'lu futbolcuların neden bir heykeli hakettiklerini dinlemiştim. bana savaş yıllarından bi hikaye anlatmışlardı. ukrayna nazilerin işgali altındaymış. almanlar bir futbol maçı organize etmişler. silahlı kuvvetlerinin içinden seçtikleri ulusal takımlarına karşı kumaş fabrikası çalışanlarından kurulu dinamo kiev; süper adamlara karşı açlıktan ölenler. stad tıklım tıklım doluymuş. muzaffer ordu o öğleden sonranın ilk atınca tribünler sessizliğe bürünmüş; dinamo beraberlik golünü atınca canlanmış; ilk yarı almanların 2-1 mağlubiyetiyle tamamlanınca tamamen coşmuş. birliklerin komutanı yardımcısını soyunma odasına göndermiş. dinamolu oyuncular uyarıyı dinlemişler: "bizim takımımız işgali altındaki topraklarda oynadığı hiç bir maçı kaybetmedi." ardından da tehdidi: "eğer kazanırsanız sizi kurşuna dizeriz." oyuncular sahaya dönmüşler. çok geçmeden dinamo'nun üçüncü golü gelmiş. seyirciler maçı ayakta ve hep bir ağızdan bağırarak seyrediyorlarmış. dördüncü gol: stat yıkılacak gibi olmuş. hakem daha süre dolmadan maçı aniden bitirivermiş. bir uçurumun kıyısında, üzerlerinde formalarıyla onları kurşuna dizmişler." copy-paste değil alın teri. ne zormuş iki satırlık yazıyı kitaptan geçirmek.

“gerçeğin ne olduğuna bakmadan onu değiştirmenin sihirli bir formülü yok. bir şeyi değiştirmek için önce ne olduğunu görmek gerekiyor. latin amerika’daki sorun bu. onu göremiyoruz, kendimize körüz; çünkü kendimize başkalarının gözüyle bakmaya şartlandırılmışız." demiş büyük yazar. sanırım bizim için de geçerli bu.

hugo chavez'in obamaya hediye ettiği kitabın yazarıdır. (bkz: latin amerika'nın kesik damarları)

"adaletin doğru tarafı mı yukarıda duruyor? yoksa dünya adaleti baş aşağı bir konumda donup kalmış durumda mı?"

şu an türkçeye tepetaklak diye çevrilen patas arriba la escuela del mundo al reves adlı kitabını okuyorum. hayatta okuduğum en müthiş kitaplardan biri. lafı hiç dolandırmadan lak diye yapıştırıyor. eduardo galeano bu yüzyılın en onurlu aydınlarından. yazarlarından. insanlarından. ruhu huzurla dolsun.

"Çalışan adamın para kazanmaya vakti olmaz." "Düşünürseniz, acı çekersiniz, Şüphe ederseniz, delirirsiniz, Hissederseniz, yalnız kalırsınız…" "Kahve, tütün, alkol, gazete, politika, sinema ve lüks gibi uyarıcılar organizmamızı hiç durmadan yiyip bitirir."